It has been a long time since I wrote for Litratong Pinoy (peace, Thess!) at para sa tema ngayong linggong ito, wala akong maisip na maisali sa temang tuyo (dry) kundi ang aking huling byahe sa Mount Pinatubo noong Mayo.
Karaniwan, pag sinabi mong dry o “tuyo,” walang appeal sa atin, pero na-enjoy ko talaga ang trip na ito dahil may halong adventure at communion with nature. Ito ang landscape bago namin narating ang bulkan na ultimong may emerald lake.
Kung ganun nga ang landscape, bakit nakangiti ang mga batang Aeta sa bundok? Ano naman ang karapatan nating magreklamo sa konting hirap, kung sila nga ay nabubuhay ng ganito?
On the same arid ladscape, nakita ko rin ang ilang sundalong nagdurusa sa kanilang training. Running through the roads in their heavy uniforms, with rifles in tow. Ni walang pahinga, kahit uminom man lang ng tubig.
Give thanks to God for large and small
Give thanks for life on earth
From deep within or not at all
Give praise for all you’re worth
– Poem by Michael P. Johnson
arls says
i love your entry. may social relevance!
thanks for the visit. 🙂 Happy LP!
luna miranda says
ang gaganda ng litrato mo…sana makarating din ako sa Pinatubo.
oo nga…mas maraming naghihirap….tuyo ang lalamunan at bulsa kahit tag-ulan.
fortuitous faery says
wow. disyertong alaala ng mount pinatubo. nasilayan ko ang lahar landscape ng pampanga many years ago.
Thess says
Peace be with you, ate 😛
tama ka ate, wala! wala tayong karapatang magreklamo pa at dapat lamang na magpasalamat sa mga blessings natin 😉
ang ganda naman ng mga kuha mo….isama mo ako minsan sa mga out of town trips mo!
an2nette says
maganda ang kuha ng mga larawan, napapanahon ang tema, sana mabigyan ng pansin
Zeee says
love the photos….
Happy LP!
Marites says
pupunta kami sa Pinatubo ngayong Agosto. Sana, maganda ang panahon. Ganda ng mga kuha mo:)
sassy mom says
Very inspiring ang post mo.
Heto naman ang lahok ko
Mauie says
Ang mga bata talaga, kahit mahirap ang buhay naka-ngiti pa rin.
Eto naman ang aking tuyong lahok ngayong Hwebes: http://www.maureenflores.com/2009/07/litratong-pinoy-tuyo-dry.html
Joy says
Beautiful post. Ganyan ata talaga tayong mga Pinoy, nakangiti kahit nahihirapan.
Eto naman ang akin: http://tanjuakiohome.blogspot.com/2009/07/lp-tuyo-dry.html
Magandang araw!
Pinky says
Such a positive article! Perfect reminder that we can always choose to be happy… thanks for sharing! 🙂
peachkins says
mukhang ang init at tuyong-tuyo ang paligid..
Toni says
Grabe ang lahar no. Andiyan pa rin.
Pero hanga nga ka naman sa mga bagets. Ngiti pa rin to the max!
shutterhappyjenn says
Napaka-gandang interpretasyon ng tema para sa linggong ito!
Ang aking lahok sa LP ay naka-post DITO. Isang maulang Huwebes sa iyo, kapatid!
arlene says
Ay grabe talaga ito na dry photos for the theme. gusto ko ang photos with the kids posing for you and the one with the soldiers. feel ko ang mga sundalo ay pagod na.
Happy LP to you and i played too this week.
See ya!
Yami says
May point ka Ajay. Minsan sa konting discomfort nagrereklamo ang mga tao, pero lingid sa atin mas maraming tao ang ‘di maganda ang kalagayan kesa sa atin.
Happy Huwebest, ka-LP!
Lawrence says
Where is this?
Well says
huwaw! parang sa sobrang init sa mga lugar na kinunan mo talagang matutuyuan ako ng tubig sa katawan ah! hahaha! nice nice nice! eto pala ang sa akin:
http://sundaymadness.blogspot.com/2009/07/litratong-pinoy-66-tuyo-dry.html
😀